بچه ها توی پیاده‌رو کنار تیر برق چادرهای مشکی مادرشان را به هم بسته بودند خیمه راه انداخته بودند ، تعزیه بگیرند.
قرار داشتند هرکدام چیزی بیاورند پرچم ، لباس ، چادر ، زیلو ، کتری ، استکان و...
کوچکترین آنها که چیزی نداشت بیاورد خودش جلوی سرباز قرمز پوش روی زمین انداخت گفت :
من می شم بچه‌ی خیمه ها، منو بزنید!
محمدحسن ابوحمزه
ایمان،
یعنی سیل خروشان جمعیتی که پهنه‌ای به وسعت بیش از هشتاد کیلومتر را تسخیر
کرده‌اند و با گام‌های استوار خود مشق عشق و محبت می‌کنند. و تو زمانی که این سیل جمعیت رها شده را از دریچه تلویزیون می‌بینی و از هر گوشه فریاد «لبیک یا
حسین» را می‌شنوی، احساس می‌کنی که دیگر حسین علیه السلام تنها نخواهد ماند و زیر لب
زمزمه می‌کنی : «العجل یا منتقم» ...
فرمود پس چه کسی این آیه را از طرف خدا آورد که
«لا تُدْرِکُهُ الْأَبْصارُ و لا یُحِیطُونَ بِهِ عِلْماً و لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَیْءٌ»
آیا او محمد نبود؟!
خدا امام حسین رو گذاشته تا آدم اشک ریختن برای امام رو راحت تجربه کنه.
این تجربه رو به حد کمال که برسونی، نوبت به امامای دیگه هم می رسه...
آدم یه امام رو می تونه دوست داشته باشه؟ بله، چقدر؟
این همه، اونقدر که میلیونها نفر تو صحراها آواره شن...
علی یک عمر با افتادگان بنشست تا گوید
از این بالا نشستن ها کسی والا نمیگردد.... نقطه سر خط
اﻭﺭﺍﻧﯿﻮﻡ 20 ﺩﺭﺻﺪ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺎﺭﻫﺎﯼ ﺻﻨﻌﺘﯽ، ﺗﺎﺳﯿﺴﺎﺗﯽ ﻭ ﭘﺰﺷﮑﯽ ﻧﯿﺎﺯ ﺩﺍﺷﺘﯿﻢ.
ﻫﺮ ﭼﻪ ﮐﺮﺩﯾﻢ ﻧﺪﺍﺩﻧﺪ . ﮔﻔﺘﯿﻢ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﻣﯽ ﺳﺎﺯﯾﻢ. ﺩﺭ ﺟﻠﺴﻪ ﻣﺬﺍﮐﺮﻩ ﻫﻤﻪ ﺧﻨﺪﯾﺪﻧﺪ . . .
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺬﺍﮐﺮﻩ، ﺟﻠﺴﻪ ﺍﯼ ﺑﺎ ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﺩﺍﻧﺸﻤﻨﺪﺍﻥ ﻫﺴﺘﻪ ﺍﯼ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪ. ﻫﻤﻪ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻏﯿﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﺩﺳﺘﯿﺎﺑﯽ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻓﺮﻣﻮﻟﺶ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭ ﺍﻣﺮﯾﮑﺎﺳﺖ.
ﺍﻣﺎ ﮐﺎﺭﯼ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪﻣﯽ ﺷﺪ. ﭼﮏ ﺳﻔﯿﺪ ﺍﻣﻀﺎ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﺑﻪ ﺩﮐﺘﺮ ﺷﻬﺮﯾﺎﺭﯼ ﻭ ﺑﺎ ﺍﺻﺮﺍﺭ ﺑﺴﯿﺎﺭ . . .
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺪﺗﯽ ﺩﺭ ﺧﺒﺮﻫﺎ ﭘﯿﭽﯿﺪ ﮐﻪ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻏﻨﯽ ﺳﺎﺯﯼ 20 ﺩﺭﺻﺪ ﺭﺍ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ.
ﺩﮐﺘﺮ ﺷﻬﺮﯾﺎﺭﯼ ﮐﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ. ﭼﮏ ﺭﺍ ﺍﻣﺎ ﭘﺲ ﺩﺍﺩ. ﻣﯽ ﮔﻔﺖ : ﺁﺩﻡ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﺵ ﯾﮏ ﮐﺎﺭﯼ ﻫﻢ ﺑﮕﺬﺍﺭﺩ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﺪﺍ ﺑﮑﻨﺪ . . .
ﻣﺪﺗﯽ ﺑﻌﺪ ﺗﺮﻭﺭ ﺷﺪ . ﺩﯾﮕﺮ ﺑﺎﯾﺪ ﺻﺪﺍﯾﺶ ﻣﯽ ﺯﺩﯾﻢ ﺷﻬﯿﺪ ﺷﻬﺮﯾﺎﺭﯼ . . .
ﻫﺸﺘﻢ ﺁﺫﺭ ﺑﻮﺩ ﺍﻧﮕﺎﺭ . . . .
ﺍﻣﺎ چهارم ﺁﺫﺭ امسال . . . .
ﺧﺒﺮﯼ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺭﺳﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﭘﯿﭽﯿﺪ ﺗﻌﻠﯿﻖ ﺍﻭﺭﺍﻧﯿﻮﻡ 20 ﺩﺭﺻﺪ ﺑﻮﺩ . . .
ﺩﺭ ﻗﺒﺎﻝ ﻧﮕﺬﺍﺷﺘﻦ ﺗﺤﺮﯾﻢ ﺟﺪﯾﺪ ﻭ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻦ ﺗﺤﺮﯾﻢ ﺧﻮﺩﺭﻭ،ﻃﻼ، ﭘﺘﺮﻭﺷﯿﻤﯽ . . .