قلمدان ...

من، از خودم توبه کرده ولی از تو توبه نتوانم که نتوانم...

قلمدان ...

من، از خودم توبه کرده ولی از تو توبه نتوانم که نتوانم...

قلمدان ...

قلمدان، جعبه مانندی است از جنس چوب٬ مقوا یا پاپیه ماشه که برای نگهداری قلم‌های مخصوص خوشنویسی و دیگر ابزار کتابت به کار می‌رود. عکس مشهد مقدس در اردیبهشت ماه سال نود و دو می باشد.
---------------------------------------------------------------
همیشه خدا هست.
همیشه خدا بخشنده است و بنده اگر توبه کار باشد می تواند دوباره بروید، رشد کند و به بالندگی برسد .....
من، از خودم توبه کرده ولی از تو توبه نتوانم که نتوانم.
نوشتن سخته مخصوصا اگه زیر نور چراغ گردون قرمز باشی و زمانی باشه که برق ها رو قطع کرده باشن و عده ای هم خواب باشن.
بعضی از چشم ها توی این تاریکی برق میزنه، هیچکدوم حرف نمیزنن ...
فردا روز سختیه، خیلی سخت ...
معلوم نیست چی می شه خیلی ها از من نخواهند گذشت اما خدا کنه منو بفهمن انتظار ندارم به من حق بدن اما مجبورم، مجبورم اگه حمله کنن جواب بدم اگه زخم بندازن زخم بندازم و...
خدایا تو را به جان فاطمه کمکم کن کمکم کن زبان و قلم گره نخوره تا بتونم حرفام رو بنگارم کمکم کن حرفهام برای احقاق حق باشه نه برای ....
شهادت می‌دهم به ولایت شیعه هرکس در این نظام تکلیفی به گردن داره و من هم
اگر عباس از آرمانی فرمان میگیره که فراتر از ... چرا من تو چنین شرایطی اونو تنها بذارم .
امیدوارم نیت حقیر رو درک کرده باشین من قصد آزار کسی رو ندارم
من واسه صبرتون یه یا علی می‌خوام. همین!

آخرین نظرات
  • ۴ اسفند ۹۳، ۰۹:۵۲ - سید محمد جواد
    بله !
بایگانی

۵۱ مطلب در شهریور ۱۳۹۱ ثبت شده است

سه روز بود آب را به رویشان بسته بودند عباس ولی چند بار زده بود به دشمن و آب آورده بود.

حتی شب عاشورا غسل کردند. غسل شهادت ...

۴ نظر ۳۱ شهریور ۹۱ ، ۱۶:۰۱
کربلایی مجید

این قسمت را نتونستم تایپ کنم، خودتون از روی کتاب بخونید ...

۵ نظر ۳۰ شهریور ۹۱ ، ۲۱:۵۰
کربلایی مجید

حسین که در کربلا توقف کرد، عبیدالله هر روز نیرو می‌فرستاد؛ فرمان‌دهی همه‌‌شان با عمرسعد.


آن روز که علی فریاد زد از من بپرسید قبل از این‌که از میان شما بروم، سعد گفت: "اگر راست می‌گویی موهای سر من چند تاست؟"

علی گفت: "خبر دیگری به تو می‌دهم. تو پسری در خانه داری که پسر من، حسین، را خواهد کشت."

۳ نظر ۳۰ شهریور ۹۱ ، ۱۶:۲۹
کربلایی مجید
نسل سوم سرگردان بودند.

نمی‌دانستند حسین راست می‌گوید یا یزید.

هر دو دم از اسلام و قرآن می‌زدند.

تکلیفشان را ولی محمد روشن کرده بود. با این‌که هیچ‌وقت ندیده بودندش.

بارها گفته بود: "حسین از من است و من از حسین."

۶ نظر ۲۹ شهریور ۹۱ ، ۱۵:۳۶
کربلایی مجید
به ساحل فرات رسیدیم .از صفین بر می گشتیم.

امیرالمومنین (ع)گفت:میدانی اینجا کجاست؟

گفتم :نه.

گفت :اگر می دانستی کجاست...

اشک محاسنش را خیس کرد.

ماهم به گریه افتادیم.

گریه می کرد ومی گفت:خوش به حال تو ای خاک که خون عاشقان روی تو می ریزد.

۳ نظر ۲۹ شهریور ۹۱ ، ۱۵:۲۸
کربلایی مجید
چیزی نمانده بود به کوفه .

یک نفر گفت : " آن دورترها نخل ها را ببنید این جا که قبلاً نخل نداشت "

ولی نخل نبودند ، حر بود با هزار نفر دیگر پرچم به دست.

رسیدند. خسته و تشنه .حسین دستور داد سیرابشان کردند هم خودشان را هم اسبهایشان را .

حر گفت: " باید راهی را بروی که نه به کوفه برسد و نه به مدینه " 

حسین از سمت چپ به راهش ادامه داد .

حر و لشکرش هم با او همراهی می کردند . گاهی هم مانع حرکتش می شدند.

عبیدالله گفته بود به او سخت بگیرید.

رفتند تا رسیدند به جایی که حسین ایستاد و گفت " اسم این سرزمین چیست " گفتند :" کربلا "

گفت :" توقف می کنیم " این جا همان جایی است که خون هایمان ریخته می شود"

دوم محرم بود .

۳ نظر ۲۶ شهریور ۹۱ ، ۱۴:۳۳
کربلایی مجید
حسین از مکه می آمد. زهیر هم. نمی خواست با حسین روبرو شود.

اما یکجا مجبور شد همان جایی اتراق که حسین توقف کرده بود. داشت غذا میخورد.

یه نفر آمد و گفت : "حسین کارت دارد."

میخواست نرود اما زنش نگذاشت. گفت: "خجالت نمیکشی دعوت پسر محمد را رد میکنی؟"

رفت. وقتی برگشت خوشحال بود و شاد.

همه دارایی اش را بخشید به زنش و طلاقش داد که برود دنبال زنده گی اش خودش رفت دنبال حسین.

۲ نظر ۲۶ شهریور ۹۱ ، ۱۴:۱۷
کربلایی مجید


آرزو دارم شود جانم به قربان ابوالفضل
تا که گردد شامل حال من احسان ابوالفضل

۶ نظر ۲۳ شهریور ۹۱ ، ۲۱:۳۱
کربلایی مجید