قلمدان ...

من، از خودم توبه کرده ولی از تو توبه نتوانم که نتوانم...

قلمدان ...

من، از خودم توبه کرده ولی از تو توبه نتوانم که نتوانم...

قلمدان ...

قلمدان، جعبه مانندی است از جنس چوب٬ مقوا یا پاپیه ماشه که برای نگهداری قلم‌های مخصوص خوشنویسی و دیگر ابزار کتابت به کار می‌رود. عکس مشهد مقدس در اردیبهشت ماه سال نود و دو می باشد.
---------------------------------------------------------------
همیشه خدا هست.
همیشه خدا بخشنده است و بنده اگر توبه کار باشد می تواند دوباره بروید، رشد کند و به بالندگی برسد .....
من، از خودم توبه کرده ولی از تو توبه نتوانم که نتوانم.
نوشتن سخته مخصوصا اگه زیر نور چراغ گردون قرمز باشی و زمانی باشه که برق ها رو قطع کرده باشن و عده ای هم خواب باشن.
بعضی از چشم ها توی این تاریکی برق میزنه، هیچکدوم حرف نمیزنن ...
فردا روز سختیه، خیلی سخت ...
معلوم نیست چی می شه خیلی ها از من نخواهند گذشت اما خدا کنه منو بفهمن انتظار ندارم به من حق بدن اما مجبورم، مجبورم اگه حمله کنن جواب بدم اگه زخم بندازن زخم بندازم و...
خدایا تو را به جان فاطمه کمکم کن کمکم کن زبان و قلم گره نخوره تا بتونم حرفام رو بنگارم کمکم کن حرفهام برای احقاق حق باشه نه برای ....
شهادت می‌دهم به ولایت شیعه هرکس در این نظام تکلیفی به گردن داره و من هم
اگر عباس از آرمانی فرمان میگیره که فراتر از ... چرا من تو چنین شرایطی اونو تنها بذارم .
امیدوارم نیت حقیر رو درک کرده باشین من قصد آزار کسی رو ندارم
من واسه صبرتون یه یا علی می‌خوام. همین!

آخرین نظرات
  • ۴ اسفند ۹۳، ۰۹:۵۲ - سید محمد جواد
    بله !
بایگانی

۲۸ مطلب با موضوع «خاندان عترتــ :: عباس من ...» ثبت شده است

در جواب پست قبلیم این را مینویسم از کتاب سقای آب و ادب ...

اکنون دیگر چه نیازی به آب؟!

دستهایش را باز می‌کند و آب را به شریعه برمی‌گرداند دل به حکم امام عشق می‌سپارد و سپاه عقل را مضمحل می‌کند.

مگر تو از آب توان می‌گیری؟! مگر تو به مدد جسم راه می‌روی؟

برای من اکنون جنگیدن اصل نیست. عشق به حسین اصل است حتی جنگیدن در راه حسین هم به اندازه خود حسین اصل نیست. اصل، حسین است.

اصل این است که وقتی حسین تشنه است، وقتی سکینه حسین تشنه است، وقتی سکینه حسین تشنه است، وقتی بچه‌های حسین تشنه‌اند، آب خوردن من نامردی است، نامریدی است، نابرادری است، ناعاشقی است، نامواساتی است، خلاف اصول عشق ورزیدن است.

خلاف از خود تهی ماندن و از معشوق پر بودن است.

اکنون دیگر او تشنه آب نیست.

تشنه دیدار کسی است که تصویرش را در آب دیده است و انگار او نه مشک که آب حیات عالم را با خود حمل می‌کند.

۲ نظر ۱۸ شهریور ۹۱ ، ۲۰:۴۶
کربلایی مجید

ماااااااادرتـــــــــــــ گفته به تو الماسِ ِمنــــــــــــــ جان تو جان حسین ، عباس ِمن ...

ببین! عباس من!

نسبت تو و فرزندان فاطمه، نسبت برادر با برادر و خواهر نیست.

همچنانکه نسبت من با علی، نسبت همسر و شوهر نیست.

این وصلت، هزاران بار از سر من زیاد بود اگر دست خدا مرا از زمین بلند نمی کرد.

 تو مبادا گمان کنی که ما همسان و هم شأن این خانواده بی نظیریم.

این ها تافته های جدا بافته عالمند. این ها زمینی نیستند. آسمانی اند. خاکی نیستند، افلاکی اند.

خدا به اهل زمین منت گذاشته است که این دردانه های خود را چند صباحی راهی زمین کرده است.

پدرت معلم مسیح بوده است در گهواره نور و منادای کلیم بوده در کوه طور.

مبادا پدر را به لفظ خالی پدر صدا کنی!

مبادا حسن و حسین را برادر خطاب کنی!

مبادا زینب و ام کلثوم را خواهر بخوانی!

 آقای من و بانوی من!

این صمیمانه ترین خطابت باشد با سرورانت.

مبادا از پشت سرشان قدمی فرا پیش بگذاری!

مبادا پیش از آن ها دست به غذا ببری!

مبادا پیش از آن ها آب بنوشی!

۳ نظر ۱۷ شهریور ۹۱ ، ۱۳:۴۵
کربلایی مجید
نباید می نوشتم "آب"...
-------------------------------------------------------------------------
آموزگار به شاگرد گفت: از کربلا چه درسی گرفتی؟
شاگرد گفت: یاد گرفتم مهدی که آمد کوفی صفت نباشم
تمام آسمان، شاید بیفتد
عموی مهربان، شاید بیفتد

۲ نظر ۱۵ شهریور ۹۱ ، ۱۴:۵۴
کربلایی مجید

لینک برداشته شد دوستانی که فایل را ندارند در قسمت نظرات اطلاع بدهند و ایملشون را هم بذارند.

قول:

فیلم را برای هیچکس ارسال نکیند. اگر خواستید به کسی نشون بدید فقط نشون بدید و برای هیچکس حتا خواهر و برادرتون هم ارسال نکنید.

این پست فقط و فقط و فقط مخصوص مختارنامه ای ها می باشد ...

نقل است عباس وقتی به علقمه رسید سخت تشنه بود اما آب نخورد .
یک شب عباس سراسیمه و عرق کرده از خواب پرید مرتب به دستهایش نگاه می کرد وبه من. پرسیدم خواب دیدی ؟ سرش را تکان داد، پرسیدم چه خوابی دیدی ؟ نفس نفس زنان جواب داد ابراهیم خواب دیدم دست ندارم، دستهایم گم شده بودند داشتم دنبال دستهایم می گشتم ناگاه پرنده ای دیدم شبیه به کرکس که دستهایم را به منقار داشت، می خواست دستهایم را بخورد خواستم با سنگ بزنمش، اما دیدم دست ندارم که سنگ بردارم فریاد زدم لاشخور دستهایم را نخور آن دستها مال من است، کرکس به سخن در آمد که عباس می خواهی این دستها را چه کنی، وقتی دو بال به آن خوبی داری من گرسنه ام شکسته بال و زمین گیرم دستهای تو سیرم می کند، تو با دو بال قشنگت پرواز کن، برو ودر آسمان سیاحت کن .
وقتی شنیدم عباس را دست بریده اند حکمت خواب آن شبش را فهمیدم.

به جان چشم های عزیزتان

اگر بارانی شدن،اگر ابری شدن، اگر ...

من را فراموش نکنید که به شدت به دعاهای پاکتان محتاجم ...

روایت شده که وقتی روز قیامت بر پا می شود، پیامبر صلوات الله علیه و علی آله به مولا علی علیه السلام می فرمایند که به زهرا بگو ، برای شفاعت و نجات امت چه داری؟ مولا پیام حضرت رسول را به خانم فاطمه زهرا سلام الله علیها می رسانند و ایشان در پاسخ می فرمایند که :

" یا امیر المؤمنین ! کفانا لاجل ِ هذا المقام ِ الیدان ِ المَقطوعتان ِ مـِـن ابنی العباس "
ای امیر المؤمنین ! دو دست بریده پسرم عباس برای ما در مورد شفاعت کافی ست .

 معالی السبطین ، جلد 1 ، صفحه 452

دعای این روزهایم این است

که ظهور را با روی ماه ِ شما یک جا ببینم!

۱۱۶ نظر ۰۷ شهریور ۹۱ ، ۰۱:۴۷
کربلایی مجید