خاطره آبــــــــــــ (14)

 

دوشنبه چهاردهم شهریور ماه سال 90 روز آخر اقامتمان در کربلا .

دیشب خبردار شدیم یکی از هتل های نزدیک حرم که اتفاقا همه زائرهای ایرانی در آن بودنند آتش گرفته .

در کربلا یه رفیق عراقی هم پیدا کرده بودم که اسمش عبدالزهرا بود از نیروهای امنیتی عراق که در همون هتل ما  اقامت داشت ، فارسی هم بلد بود ، یک بار اومده بود ایران برای زیارت امام رضا(ع) ، تهران هم اومده بود .

عبدالزهرا همونطوری که فارسیش خوب بود زیان انگلیسی قویی نداشت درباره تهران میگفت :

I Love You Tehran 

 

وقتی شنیدم که هتل آتش گرفته رفتیم پیش عبدالزهرا که ازش بپرسم قضیه چی بوده گفت به خاطر قطع و وصل شدن برق هتل آتش گرفته ولی اتفاق خاصی نیافتاده ، خیالم راحت شد.

صبح رفتیم حرم ، همینجوری که در بین الحرمین قدم میزدم ناگاه نگاهم به آب هایی افتاد که پشت سر هم در بین الرحمین قرار داده بودن ، هیچی نتونستم بگم فقط یه نگاه به گنبد ساقی العطاشا انداختم .

 

عباس جان پاشو ....

اصلا دلم نمیومد یعنی نمی تونستم تو بین الحرمین ، حرم امام حسین (ع) و حضرت عباس(ع) آب بخورم ....

کاش ، ای کاش که دریای عطش میفهمید آب مهریه زهراست ...