حسیــــــــــــ ن من (24) ...

در راه کوفه بودند که خبر شهادت مسلم رسید.

غم‌گین و گرفته گفت: "خدا رحمت کند مسلم را، به تکلیفی که بر عهده‌اش بود عمل کرد و به بهشت رفت. آن‌چه بر گردن ماست باقی مانده."

بعد هم دختر مسلم را صدا کرد. نشاندش روی زانویش. نوازشش کرد.

دختر انگار چیزی بفهمد گفت: "اگر پدرم کشته شود… ."

حسین گریه‌اش گرفت. گفت: "آن وقت من پدرت هستم. دخترهایم، خواهرهایت و پسرهایم، برادرهایت."