اسم این فصل را نمی دانستیم چه باید بگذاریم .
فصل معرفت، فصل وفا، فصل شجاعت، فصل جانبازی، فصل سقا، فصل ...
یادمان آمد عرب ها توی جنگهاشان علم و پرچم را میدادند دست کسی که معرفت داشته باشد؛ وفا داشته باشد؛ شجاعت داشته باشد؛ جنم جانبازی داشته باشد و حتی شرف سقایت داشته باشد .
علم باید دست کسی میبود که بتواند ستون سپاه باشد و عباس نه فقط ستون سپاه که تکیهگاهِ امام بود .
علمدار باید علم را افراشته نگه میداشت توی جنگ به هر قیمتی و عباس هر چیز قیمتی که داشت داد؛ دستانش را، چشمانش را و جانش را .
علم افراشته بود تا عباس بود. علم نیفتاد مگر با عباس. علم نیفتاد مگر بعد از عباس .
این فصل، فصلِ علمدار است .
برگرفته از کتاب صوتی قصه کربلا
۱ نظر
۲۸ آذر ۸۹ ، ۲۲:۳۵